ضمیر اشاره‌ای چیست؟


اصولاً ضمیرهای اشاره‌ای کلماتی هستند که نشان می دهند به چه شخص یا چیزی ارجاع داده می شود. به عبارت دیگر ، این ضمایر جایگزین آن شخص یا چیز می شوند تا بتوانیم از تکرار جلوگیری کنیم.

 

ضمایر اشاره‌ای در ترکی


در ترکی سه ضمیر برای اسم های مفرد و سه ضمیر برای اسم های جمع وجود دارد:

bu، şu، o؛ bunlar ، şunlar ، onlar

 

  near far further
singular bu şu o
plural bunlar şunlar onlar

 

 

  • Bu  «این» : برای یک چیز یا شخصی که به شما نزدیک است استفاده می شود.

Bu bir araba ''این یک ماشین است.''

 

  • Şu «آن»: برای یک چیز یا شخصی استفاده می شود که نه به شما نزدیک است و نه با شما فاصله دارد. بنابراین ، شما می توانید آن چیز یا شخص را به راحتی مشاهده کنید. (یک مسافت متوسط)

Şu bir kutu "این یک جعبه است." "

 

  • O «آن»: برای چیزی یا شخصی که از شما دورتر است استفاده می شود.

O bir dağ "آنجا کوه است."

 

Bunlar، Şunlar، Onlar به ترتیب حالت‌های جمع Bu، Şu،O می‌باشند.

 

نکتات تکمیلی ضمیر اشاره در ترکی استانبولی

  • با bu bunlar و şu؛ şunlar ، ما در مورد افراد یا چیزهایی صحبت می کنیم که می توانیم ببینیم. در حالی که ، o و onlar می توانند برای چیزها یا افرادی استفاده شوند که از ما دورتر باشند یا در زمان صحبت ما در مکان دیگری باشند.

 

  • همانطور که مشاهده می شود ، ضمایر نشان دهنده جمع حرف –n را قبل از پسوند جمع –lar می گیرند. این دلیل این قانون است که یک واکه را نمی توان در ترکی واکه دیگری دنبال کرد. Bu-N-lar                    Şu-N–lar               O-N-lar

 

  • نکته دیگری که می خواهم برجسته کنم این است که با bunlar / şunlar و onlar اسم می تواند مفرد بماند. افزودن -lar / -ler به آنها کار اشتباهی نیست اما چون bunlar / şunlar / onlar از قبل نشان می دهد که ما در مورد چیزهای متعدد یا افراد بیشتری صحبت می کنیم ، معمولاً پسوند جمع را اضافه نمی کنیم.  

Bunlar öğrenci. Şunlar içecek. Onlar yazar.

با این حال ، اگر صفتی قبل از اسم وجود داشته باشد ، معمولاً از به صورت جمع استفاده می کنیم:

Bunlar öğrenci.  ‘’اینها دانشجو هستند.’’

Bunlar çalışkan öğrenciler. ‘’اینها دانشجویان سخت کوش هستند.’’